Pytanie o to, czy można nie mieć stylu, wydaje się już samo w sobie bardzo kontrowersyjne. Dlaczego? Dlatego, że bardzo często mówi się, że ktoś nie ma stylu. Tymczasem najczęściej chodzi o brak gustu – w naszym jego rozumieniu. Czyli mówienie o kimś, że nie ma gustu nie jest tak naprawdę żadnym obiektywnym stwierdzeniem. Po prostu ta osoba nie wpisuje się gustem w nasz gust. Druga sprawa, jeśli chodzi o styl – zawsze się go ma, czasem jednak jest on po prostu mało wyrazisty. O niektórych mówi się, że ma styl – dlatego, że jest on w pewien mocny sposób wyeksponowany. Jeśli natomiast patrzeć na tych, którzy go nie mają, w istocie okaże się, że mają, ale nie pokazują go tak ostentacyjnie jak ci „stylowi”. Brak stylu w rozumieniu wielu jest zatem również stylem. Ktoś wcale nie musi ślepo podążać za modą albo wyznawać konkretnej, bardzo charakterystycznej myśli. Wystarczy, że będzie sobą, a dzięki temu będzie miał styl, który przynależy jemu samemu. Inaczej rzeczy się mają, kiedy ktoś nie ma własnego zdania i kopiuje wszystkie myśli od innych osób, ubierając je – mówiąc dosłownie – również na siebie. Wtedy można się zastanawiać nad tym, czy taka osoba ma własny styl, czy też powiedzieć, że na jej styl składają się style wielu różnych osób.
